თაკო გურგენიძე  19 წლის

თაკო სწავლობს საქართველოს აგრარული უნივერსიტეტის, კვების ტექნოლოგიის მეორე კურსზე და კულინარიის აკადემიაში მზარეულის პროგრამაზე. ფიქრობს, რომ ამ უნივერსიტეტში მოხვედრა, ჯერჯერობით, მისი მთავარი გამარჯვებაა.
„ბაბუჩემიც კვების ტექნოლოგია, მას პურ-ფუნთუშეულის ქარხანა აქვს, ჩემი ბავშვობაც ვანილისა და დარიჩინის სუნში იყო გახვეული. ალბათ, ეს სუნი იმდენად მათრობელა აღმოჩნდა, რომ მე დღეს აქ ვარ. და მაინც რატომ კვების ტექნოლოგია? და რატომ კულინარია? მახსენდება განდის სიტყვები: “Be the change you want to see in the world”.
ამბობს რომ კახა ბენდუქიძის საუნივერსიტეტო კამპუსი ცოცხალი ორგანიზმია, რომლის გული -კულინარიის აკადემიაა.
„ჩემი ინსპირაციის წყარო ლუკა ნაჭყებიაც იყო, რომელმაც იგივე გზა გაიარა: ისწავლა აგრარული უნივერსიტეტის კვების ტექნოლოგიის ფაკულტეტზე და პარალელურად, კულინარიის აკადემიაში მზარეულის პროგრამაზე. ის ახლა ჩემი ლექტორია კულინარიის აკადემიაში“.
ძიების პროცესშია, სინჯავს, ეძებს ახალ გემოებს, ახალ კომბინაციებს, ცდლილობს, რომ სამეცნიერო ცოდნა კულინარიაში გამოიყენოს.
„შემოქმედების ნაწილია კულინარიაც. კულინარიაში ყველაზე მეტად თავისუფლების უსაზღვრო შეგრძნება
მხიბლავს. კულინარიის აკადემიაში შემოქმედებითი მხრით ვვითარდები, უნივერსიტეტის ლაბორატორიებში
კი სამეცნიერო საქმიანობას ვეწევი“.
თავისუფალ დროს უყვარს ცეკვა, ფოტოგრაფია, წერა, ხელოვნება, ისტორია. ყველაფერი ის, სადაც თავისუფლებაა და მის ინდივიდუალიზმს გამოხატავს. ასევე, უყვარს მოგზაურობა. გურმანია, ამიტომ მოგზაურობისას ეროვნულ კერძებს ყოველთვის აგემოვნებს. მოსწონს ქართული, ფრანგული, იტალიური,
ესპანური, ჩინური სამზარეულოები. ერთ სამზარეულოს გამოყოფა უჭირს, რადგან თვლის, რომ მათ ერთმანეთზე დიდი გავლენა აქვთ.
„მიხარია, რომ დღეს სიტყვა „პოვარი“ სულ უფრო ნაკლებად ისმის. ძალიან დიდი დამსახურება მიუძღვის
ამ საქმეში, კულინArt-ს, ჩვენს მზარეულებს, შეფებს, განსაკუთრებით კი მინდა გამოვყო კულინარიის
აკადემია და მისი შემქმნელი კახა ბენდუქიძე, რომელიც ათასობით სტუდენტის ნათელი მომავლის სცენარისტია“.

„მჯერა, რომ მოხდება რევოლუცია ქართულ კულინარიაში და თანამედროვე ტექნოლოგიით დამზადებული
ქართული კერძები მსოფლიო მასშტაბით მოიხვეჭს სახელს“.

ინდაური ნიგვზისა და ბრინჯის სატენით შავი მოცვის სოუსით 

ინგრედიენტები:
• ინდაური – 4 კილო
• ბრინჯი – 500 გრ.
• ნიგოზი – 150 გრ.
• თხლად დაჭრილი ბეკონი – 450 გრ.
• გარგრის ჩირი – 250 გრ.
• შავი ქლიავის ჩირი – 250 გრ.
• ღვინო (ნახევრად ტკბილი) – 120 მლ.
• ნიორი – 15 გრ.
• ხახვი, – 90 გრ.
• შაქარი – 15 გრ.
• ზეთი – 20 მლ.
• ბალზამიკური კრემი მუსკატით -25 მლ.
• თეთრი ყურძნის ძმარი – 30 გრ.
• სუნელები: უცხო სუნელი,ხმელი ქინძი, ყვითელიყვავილი, დაღერღილი წიწაკა -გემოვნებით
• მარილი – გემოვნებით

მომზადების წესი:
ინდაურს ვაშორებთ ყველა ძვალს, გარდა ფრთების ნაწილისა, რაც დიდ სიფრთხილეს მოითხოვს, კანი და ხორცი მაქსიმალურად დაუზინებელი უნდა დარჩეს. ამავდროულად, ბეკონი გამოაშრეთ ღუმელში 20 წუთის განმავლობაში. მოხარშულ ბრინჯსა და გატარებულ ნიგოზს ვაზავებთ ზემოთ აღნიშნულ სუნელებში. ვუმატებთ ხახვს (კარამელიზირებულს ზეთსა და შაქარში) და ნიორს. ბოლოს კი აღნიშნულ მასას ვუმატებთ ძმარს და ბალზამიკურ კრემს მუსკატით. შემდეგი ფენისათვის ისევ ხარშავთ ბრინჯს, ხარშვის პროცესში ვუმატებთ ღვინოს. ამ ბრინჯს ვაზავებთ კოწახურთან. ინდაურის გულსართისთვის პირველი ფენა იქნება ჩირეული. თანაბრად გადაანაწილეთ ზედაპირზე, შემდეგ ბეკონი, ნიგოზი და ბრინჯის მასა. და ბოლოს ღვნოში მოხარშული ბრინჯი კოწახურით. გულსართი ინდაურის ძვალამოღებულ ბარკლებშიც მოათავსეთ, რათა ფორმა და გემო ყველგან შენარჩუნდეს. ინდაური ძაფით შეკარით, გარედან მარილი თანაბრად წაუსვით. მოათავსეთ ღუმელში 170 გრადუსზე 2 საათის განმავლობაში.

შავი მოცვის სოუსი 

ინგრედიენტები:
• მოცვი – 350 გრ.
• შაქარი – 150 გრ.
• წყალი – 50 მლ.
• ლიმონი – 1 ცალი

მომზადების წესი:
გავწუროთ ლიმონი. შემდეგ, მოვათავსოთ ინგრედიენტები ქვაბში და წამოვადუღოთ სანამ არ შესქელდება.