კრეატიული სააგენტოს HOlMES&WATSON- ის დამფუძნებლები: რეზი ნიჟარაძე, ნიკუშა ანთაძე და ლევან გომშიაშვილი „კულინArt“-ის ფოტოსესიისთვის ინგრედიენტებს ზუსტად ისე ინაწილებენ, როგორც სამუშაო სივრცეს – ყოველდღიურ საქმიან რეჟიმში. თუმცა მთავარი კულინარი მალევე ხდება თვალსაჩინო – რეზის კულინარიული ფანტაზიები მაშინვე ფრთას შლის, როგორც კი მასპინძლობის ვალდებულება ეკისრება. და კიდევ, გადამწყვეტი სიტყვა სეზონზეცაა: შემოდგომის ბოლოს, როგორც კი აცივდება, ინგრედიენტების მომარაგებისა და გასტრონომიული ექსპერიმენტების დრო დგება. გრძელ და ცივ დღეებში სამზარეულო, გასტრონომიულთან ერთად, თერაპიულ დატვირთვასაც ითავსებს.

– რომელი თქვენგანი გამოირჩევა სამზარეულოს მიმართ ინტერესით?

ნიკუშა: მზადების თვალსაზრისით, რეზია გამორჩეული. ის კულინარიც კარგია და შემფასებელიც. დეგუსტატორობა მე და ლევანსაც შეგვიძლია, მაგრამ რეზის ძირითადი ინტერესი იმაშია, რომ დეგუსტატორებს მოაწონოს თავისი ნახელავი. პირადად მე ჭამა მაინცდამაინც არ მიყვარს და არცერთ საჭმელზე არ ვგიჟდები, მაგრამ არის ხოლმე რაღაცები, რაც მაფიქრებინებს, რომ არსებობს ძალიან გემრიელი საჭმელიც. რეზისაც არაერთხელ გავუკვირვებივარ ამ კუთხით. ხშირად ამზადებს ჩვენთვის.

ლევანი: მე მხოლოდ ლანჩზე საჭმლის შეკვეთას მანდობენ, მზადება თითქმის არ მეხერხება, სამწუხაროდ. რეზის შემთხვევა კი იმითაცაა გამორჩეული, რომ ის, ფაქტობრივად, არ ამზადებს უკვე ნაცნობ კერძებს, ცვლის, ამატებს და თვითონ იგონებს ახალს, რაც ძალიან საინტერესოა. ჩემთვის რეზი არის სამზარეულოს ერთგვარი დიჯეი, რომელიც მუდმივად მიქსავს, სულ რაღაცას ეძებს.

რეზი: ბავშვობიდან ვამზადებ. 6 წლით უმცროსი და მყავს, ოთხი წლის იყო, როცა მამაჩემი სამუშაოდ ქვეყნიდან წავიდა და დედასაც მთელ დღეს სამსახურში უწევდა ყოფნა. ჩემს დას მე მიტოვებდა ‒ ბაღიდან გამომყავდა და საჭმელს ვუმზადებდი. მახსოვს, დედაჩემმა კულინარიული წიგნი მომცა, ‒ თუ რამეს ვერ გაიგებ, წაიკითხეო. ასე ვისწავლე. რა ინგრედიენტებიც იყო სახლში, იმის მიხედვით ვეძებდი რეცეპტს და ვამზადებდი.

– ლანჩს რა ადგილი უკავია თქვენს ცხოვრებაში და ბიზნეს ლანჩი რასთან ასოცირდება?

ნიკუშა: ბიზნეს ლანჩი ხშირად გვაქვს პოტენციურ პარტნიორებთან ერთად. სამსახურიდან გავდივართ ხოლმე და მოლაპარაკება არაფორმალურ გარემოში, ისეთ ადგილას ხდება, სადაც გემრიელად ამზადებენ. თუ შეხვედრა არაა დაგეგმილი, მაშინ საქმიანი გარემოდან ლანჩზე გადართვის ორი ვარიანტია: ერთი ‒ ძალიან ხანმოკლე შესვენება, როცა სულ 10-15 წუთი გაქვს, რომ რაღაც სწრაფად მომზადებული მიირთვა, ან მეორე, უფრო გვიან ‒ როცა პრაქტიკულად ამ ლანჩით თუ სადილით ამთავრებ სამუშაო დღეს და სახლში მიდიხარ.

– რამდენად დიდ მნიშვნელობას ანიჭებთ საკვების, მისი შემადგენელი ინგრედიენტების სიჯანსაღეს?

ნიკუშა: ჩვენი საქმე მოძრაობას, ფიზიკურად დაღლას არ მოიცავს, ძირითადად, გონებრივი დატვირთვა გვაქვს. რა თქმა უნდა, მნიშვნელოვანია, რომ საკვები შედარებით ჯანსაღი იყოს, ვცდილობთ მეტნაკლებად სწორად ვიკვებოთ. რა თქმა უნდა, ყოველთვის არ გამოგვდის, მაგრამ როცა გამოგვდის, ძალიან სასიამოვნო განცდაა. ბევრჯერ მიფიქრია, რომ თუ დაგვჭირდა, დიეტას ჩვენ, ალბათ, ვერაფრით დავიცავთ, რადგან დიეტას სჭირდება რეჟიმი, საათობრივად კვება, რისი შანსიც არას დროს გვაქვს. ამიტომ ვცდილობთ ჯანსაღი საკვებით დავაბალანსოთ ეს ქაოტური რეჟიმი.

ლევანი: სწორი კვების მნიშვნელობა გვესმის, რა თქმა უნდა, მაგრამ ნიკუშას უნდა დავეთანხმო ‒ მიზეზი, რის გამოც ყოველთვის ვერ ვახერხებთ კვების ჯანსაღი რეჟიმის დაცვას, ჩვენი ქაოტური სამუშაო განრიგია.

რეზი: მცდელობამ, რომ ჯანსაღად ვიკვებო, ის შედეგი მაინც მოიტანა, რომ რაღაცებზე საერთოდ უარი ვთქვი. და ეს კარგია, რა თქმა უნდა. როცა საჭმელს ვამზადებ, ყოველთვის ვდილობ ცოცხალი და ჯანსაღი ინგრედიენტები გამოვიყენო, იმიტომ რომ ასეთი მასალით მზადება ბევრად სასიამოვნოა, ვიდრე კონსერვირებული პროდუქტით.

– კულინარიული ექსპერიმენტები, ახალი კერძების დაგემოვნება გიყვართ?

ნიკუშა: მე არ ვარ თამამი ამ მხრივ, გრილზე შემწვარი ორაგული მიყვარს და უცხოეთშიც, სადაც არ უნდა ჩავიდე, მას ვსინჯავ. რეალურად, სხვადასხვა ქვეყანაში ‒ბელგიაში, პორტუგალიაში, ინდოეთში, ამერიკაში სულ სხვადა სხვანაირად მომზადებული დამხვდა. ამ თვალსაზრისით, არ ვარ ექსპერიმენტების მოყვარული. მირჩევნია ის შევუკვეთო, რაც გარანტირებულად ვიცი, რომ მომეწონება.

ლევანი: რეზი, გარდა იმისა, რომ კარგად ამზადებს, უცხოეთში ყოფნისას ჩვენი გასტრონომიული მეგზურიცაა.

რეზი: ჩემს მოგზაურობაში გასტრონომიული ნაწილი ძალიან მნიშვნელოვანია. ჭამაც ერთგვარი ატრაქციონია ჩემთვის. ყველგან ვეძებ ახალ გემოს, სადაც კი ხელი მიმიწვდება. იმიტომაც მიყვარს ახალ-ახლის მზადება, რომ თვითონაც გავსინჯო. ხშირად პროდუქტი თვითონ მკარნახობს ხოლმე იდეას. შეიძლება ხილ-ბოსტნეულთან გავიარო, დიდი ყაბაყი დავინახო და უცებ ძალიან მომინდეს რამის მომზადება.

– კულინარია არის ხელოვნების ერთგვარი ფორმა?

ნიკუშა: ძალიან ბევრი ადამიანი ვიცი, ვინც მთელ თავის შთაგონებას უძღვნის კულინარიას. შეიძლება მე არ ვარ მათ შორის, მაგრამ ვხვდები, რომ ვიღაცებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია ეს სფერო. ვფიქრობ, რომ რაღაც ახლის აღმოჩენა ყოველთვის შეიძლება.

რეზი: ის საჭმელები, რასაც ჩვენ დღეს მივირთმევთ ‒პიცა, სალათები, ათასი რამ ‒ ვიღაცებმა იმ სიმაღლემდე აიყვანეს, რომ არავინ სვამს კითხვას, როდიდან გაჩნდა ჩვენს რაციონში ეს კერძები: თითქოს სულ იყო, არის და მომავალშიც იქნება.

ლევანი: მამაჩემი სარესტორნო ბიზნესში იყო და ბავშვობაში არაერთი რესტორნის სამზარეულოში ყოფნის შანსი მქონდა. შემეძლო ახლოდან მენახა, რა რითი და როგორ მზადდება. აქედან გამომდინარე, ჩემთვის კულინარია ერთმნიშვნელოვნად ხელოვნებაა. კულინარიაში, ისევე როგორც ხელოვნების ტრადიციულ დარგებში, ძალიან ბევრმა ადამიანმა დატოვა თავისი კვალი და ახლაც ბევრია ამ სფეროში ისეთი, ვინც ხელოვნებას ქმნის თავისი კულინარიული ხედვით.

მწვანე ლობიო ბოსტნეულით

ინგრედიენტები:
– კიტრი – 3 ც.
– მწვანე ლობიო – ნახ. კგ.
– მწვანე ხახვი – 2 თავი საშუალო ზომის
– კამა გემოვნებით
– წითელი კომბოსტო გემოვნებით
– ზეითუნის ზეთი გემოვნებით

დრესინგი:
– არაჟანი
– მდოგვი

მომზადების წესი:

კიტრი დავჭრათ მოგრძო ნაჭრებად და მოვათავსოთ მოხარშულ მწვანე ლობიოსთან ერთად, მოვაყაროთ მწვანე ხახვი, კამა, წითელი კომბოსტო, მოვასხათ ზეითუნის ზეთი, დრესინგად გამოვიყენოთ მდოგვით შეზავებული არაჟანი.

რიზოტო ქამა სოკოთი

ინგრედიენტები:
– ქათმის ფილე – ნახ. კგ.
– ქამა სოკო – 500 გრ.
– კარაქი – 100 გრ.
– ზეითუნის ზეთი – 2 ს.კ.
– ხახვი – 2 თავი
– ნიორი – 3 კბ.
– ბრინჯი – ნახ. კგ.
– თეთრი ღვინო – 300 გრ.-მდე
– ბარდა – 200 გრ.
– პარმეზანი გემოვნებით
– შავი წიწაკა გემოვნებით

მომზადების წესი:

ქათმის ბულიონი მოვათავსოთ ცეცხლზე, შევურიოთ დაჭრილი სოკო; რომ წამოდუღდება, დაბალ ცეცხლზე შევინარჩუნოთ თბილ მდგომარეობაში. დამდნარ კარაქს დავუმატოთ ზეითუნის ზეთი, ხახვი და ნიორი. შემდეგ ეს ორივე მასა შევურიოთ ერთმანეთს, დავამატოთ ბრინჯი, ბარდა და თეთრი ღვინო, ვადუღოთ, სანამ ბულიონი ჩაშრება, დავამატოთ პარმეზანი. მარილი, წიწაკა გემოვნებით.

წითელი ლობიო ბეკონით

ინგრედიენტები:
– ბეკონი – 300 გრ.
– პომიდორი – 3 ც. საშუალო ზომის
– წითელი ლობიო ნახ. კგ.
– ხახვი – 3 თავი
– ნიორი – 3 კბ.
– ქინძი გემოვნებით
– ხარჩოს სუნელი გემოვნებით
– ძმარი გემოვნებით

მომზადების წესი:

მოვთუშოთ ხახვი, ნიორი და ბეკონი, დავამატოთ დაჭრილი პომიდორი და წამოვადუღოთ, შემდეგ შევურიოთ მოხარშული წითელი ლობიო, ქინძი, ხარჩოს სუნელი, ძმარი და კიდევ ცოტა ხანს ვადუღოთ ბულგარული წიწაკა ყველით, ბეკონითა და ბოსტნეულით

ბულგარული წიწაკა ყველით, ბეკონითა და ბოსტნეულით

ინგრედიენტები:
– ბულგარული წიწაკა 6 ცალი
– ბეკონი – 150 გრ.
– კარტოფილი – 2 ც. (საშუალო ზომის)
– სოკო – 300 გრ.
– სტაფილო – 2 ც. (პატარა)
– მოცარელა გემოვნებით
– ნიორი – 3 კბ.
– კვერცხი – 3 ც.
– პომიდორი – 2 ც. (საშუალო ზომის)

მომზადების წესი:

ბულგარული წიწაკა გავჭრათ შუაზე. გაჭრილ ნახევარში მოვათავსოთ ბეკონი, წვრილად დაჭრილი კარტოფილი, სოკო, სტაფილო, ნიორი და მოცარელა. გამოვშიგნოთ პომიდორი და მოვათავსოთ მასში ბეკონი და კვერცხი. შევდგათ ბულგარული წიწაკა და პომიდორი 375 გრადუსზე გახურებულ ღუმელში, გავაჩეროთ 15-20 წუთით.